Édouard Louis (1992) debuteerde in 2014 met het autobiografische 'En finir avec Eddy Bellegueule' (Weg met Eddy Bellegueule), het schrijnende verhaal van een homoseksuele, hoogbegaafde jongen die opgroeit in een homofoob, gewelddadig achterstandsmilieu in Noord-Frankrijk. Er is in Nederland een succesvolle toneelbewerking van gemaakt. In het daarna verschenen 'Qui a tué mon père' (2018) (Ze hebben mijn vader vermoord) doet de schrijver een poging zijn afgestompte, alcoholische vader te begrijpen. Nu publiceert hij dit genuanceerde, ontroerende verslag over zijn moeder. Hij beschrijft hun gecompliceerde verhouding, haar jarenlang uitzichtloze leven én haar moed de status quo te doorbreken. De drie boeken zijn ook sociologisch gezien interessant.