In de beginjaren van de Eerste Wereldoorlog hield Rudolf Steiner een voordracht over de geesteswetenschappelijke achtergronden van deze verwoestende oorlog. Hij begint met een beschouwing over een beeldengroep die hem voor ogen staat, om deze later een centrale plaats te geven in het in aanbouw zijnde Goetheanum (Dornach, Zwitserland). Het thema is: de christelijke kracht van het evenwicht scheppende midden tussen de duivelse uitwassen van illusoire spiritualiteit ('Lucifer') en cynisch materialisme ('Ahriman'). Aansluitend plaatst hij de machtsverhoudingen tussen de strijdende grootmachten in dit spanningsveld. Het is dan nog 1915 en de afloop en de kwestie van de schuldvraag liggen nog in het verschiet. Over dit laatste doet hij al genuanceerde uitspraken. Het fascinerende van zijn visie is het onderscheid tussen wat zich fysiek zichtbaar afspeelt en wat zich bovenzintuiglijk precies tegengesteld hieraan voordoet. Om dit laatste te kunnen plaatsen wordt bij de lezer antroposofische voorkennis voorondersteld. In het nawoord geeft Peter Mollenhauer een boeiende toelichting op de schuldvraag.