Er bestaat een corpus aan rituelen dat universeel menselijk is. Die rituelen lijken in steeds weer nieuwe vormen — die tegelijkertijd oeroud zijn – soms opeens uit het niets te ontstaan om nieuwe crises het hoofd te bieden. Dergelijke rituelen kunnen heel verschillende vormen en betekenissen aannemen, afhankelijk van de traditie waarin ze functioneren, maar ze hebben altijd dezelfde onderliggende structuur. Het zijn rituelen die in nauwe verbinding staan met het menselijk lichaam en de menselijke geest, waarbij je niets hoeft te geloven of te denken, omdat je ze helemaal vanzelf verricht. Voor dit boek is gekozen voor dat soort rituelen in de traditie van het christendom.
Dit is een boek vol foto’s, het boek van een theoloog die ook fotograaf is en haar camera heeft gebruikt als notitieboek; een boek met een selectie uit de beelden die zijn ontstaan in bijna 25 jaar rituelenonderzoek. Het is enerzijds een heel persoonlijke verslag, anderzijds een tijdsdocument: een portret in fragmenten van het christendom rond de millenniumwisseling