De vertaler Jules Dister heeft al eerder werk van Antonin Artaud (1896-1948) vertaald en uitgegeven. In dit boek is een zestal brieven van Artaud opgenomen en een uitgebreid nawoord van de vertaler. Artaud was een surrealistisch schrijver, acteur, avant-gardist, dichter en regisseur. Hij lanceerde het Theater van de Wreedheid met als doel te choqueren en de oerdriften in de acteurs naar boven te halen. Na zijn reizen naar Mexico en Ierland komt hij in een psychiatrische inrichting terecht. Daar wordt hij benaderd door de uitgever Henri Parisot en er ontstaat een correspondentie. In de brieven in deze bundel toont Artaud vol overgave zijn ideeën over de staat van de wereld, literatuur, zijn innerlijke angsten. De uitgave van zijn tekst 'Reis naar de Tarahumara' komt een aantal keren aan bod, in de hoop op een uitgave. Hij laat de uitgever ook beloven deze brieven uit te geven. Het maakt hem niet uit wat mensen van hem denken: 'Dit is de volledige waarheid van mijn geschieden en mijn leven.' Een boeiende uitgave; mooi dat er af en toe nog iets van deze surrealist verschijnt.