Dit is een verhaal over drie generaties uit een familie. De grootouders zijn vermoord in Auschwitz, haar moeder en haar twee tantes hebben de gruwelen overleefd. Maya Lasker-Wallfisch (1958) is de derde generatie en de tweede generatie holocaust-slachtoffers. Het verhaal van haar kindertijd en jeugd, haar moeilijkheden met het volwassen worden en het langzame ontwaken uit haar nachtmerrie van angst, onbegrepen voelen, rebellie en druggerelateerde ellende eindigt met een toenadering tussen moeder en dochter en aangrijpende brieven aan haar gestorven grootouders. Zij weet met taal om te gaan (zoals ook haar vertaalster M. Heimburger) en haar beschrijvingen zijn schrijnend, onsentimenteel en van een verbazingwekkende openheid. Een biografisch verhaal, die anders dan vele al geschreven boeken over de Holocaust vooral gaat over de kinderen van de overledenen en hun last, die zij gedwongen zijn met zich mee te slepen. Een pakkend verhaal, goed gerechercheerd en uitstekend qua literaire en inhoudelijke kwaliteiten. Absolute aanrader.