Tijdens het beleg van Leningrad door de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog probeert Boris samen met zijn zieke moeder de verschrikkingen van de oorlog te weerstaan. De strijd om het bestaan is hard. Bij een zoektocht naar voedsel belanden Boris en zijn vriendinnetje Nadja in het niemandsland tussen de Duitse en Russische troepen. Een paar Duitse soldaten brengen de twee kinderen terug naar hun eigen gebied. Later overlijdt Nadja van honger en uitputting. Wanneer Leningrad wordt bevrijd, komt Boris tot het inzicht dat haat geen goede basis kan zijn voor een samenleving. De oorlog wordt in dit boek beschreven vanuit het kinderlijk perspectief van Boris. Boris wil het liefste de tegenstellingen tussen mensen overbruggen, hij kan niet meedoen aan de sfeer van haat tegen de Duitsers. Dit verhaalperspectief geeft de schrijver gelegenheid zijn bewogenheid over de verschrikkingen van een oorlog op ingetogen manier weer te geven. Niet de oorlog zelf, maar de effecten daarvan op mensen staan in het boek centraal. Heruitgave van een klassieker, oorspronkelijk verschenen in 1966. Vanaf ca. 13 jaar.