Boot

    Mediumsoort
    Boek
    ISBN
    9789462917644
    Verschijningsdatum
    Jaar van uitgave
    2024
    Taal
    Nederlands
    Categorie
    Fictie
    Leeftijdscategorie
    D - Jeugd fictie voor 15- tot en met 18-jarigen
    Leeftijdsgroep
    Jeugd
    Onderwijsniveau
    G - Middenbouw havo/vwo
    Uitgever
    De Eenhoorn
    Aantal pagina's
    67 pagina's
    Hoogte
    187
    Breedte
    135
    Bestelnummer
    2024060831
    NUR code
    301

    Aanschafinformatie

    De kaft kondigt dit fraai verzorgde boekje van de productieve auteur Siska Goeminne (1968) terecht aan als een poëtische novelle. Het relaas, dat tevens kenmerken in zich draagt van fabels en sprookjes, gaat over een oudere visser die zeven mensen vangt om hun diepste verlangens te peilen en z’n eigen eenzaamheid op te lossen. De sfeervolle en symboolrijke zegging staat Goeminne toe soms een poëtische laag te bereiken, maar het gebruik van grote woorden als ‘traumatiserend’, ‘zwom in verdriet’ en ‘wantrouwen’ doet daar afbreuk aan. Die gewaarwordingen hadden beter gesuggereerd kunnen worden. Ook Goeminnes trefzekerheid is soms in het geding zoals met ‘een beetje bodemloos’. Compositorisch zit het boekje, dat na een half uur is uitgelezen, goed in elkaar; de informatie over de visser wisselt af met die over elk van de zeven andere personages én met intermezzo’s (op geel papier) van een alwetende verteller. De klein afgebeelde maar toch aansprekende schilderingen van Staf Roels vormen een meerwaarde. Het resultaat is geschikt voor jongeren vanaf ca. 15 jaar.

    Geschikt voor YA.

    Uitgeversinformatie

    » Een wonderlijk verhaal over een visser die zeven mensen in zijn netten vangt.
    » Over de kracht van de zee, en het verlangen naar liefde en verbinding.
    » Betoverende tekst van Siska Goeminne, met prachtige olieverfschilderijen van Staf Roels. In een pure vormgeving van Leen Depooter.

    Een poëtische novelle over jezelf vinden bij anderen.

    De visser was eenzaam, en een beetje bodemloos. Daarin verschilde hij niet zoveel van heel wat mensen op het land. Alleen, hij wilde niet voor altijd eenzaam blijven. Dus nam hij een besluit. Hij zou niet langer vissen vangen in zijn netten, maar mensen. Een stuk of zeven. Een voor een zou hij ze binnenhalen, mens na mens. Het is het begin van een reeks tedere ontmoetingen, op een boot die schommelt tussen verlangen en aanvaarding, tussen rust en melancholie.