De gedichten geven bespiegelingen en observaties bij het overlijden van ouders, ook van eigen reactie op dit proces en observatie van hoe een ander daarin staat. Observatie betekent objectiveren, niet vereenzelvigen met, kijken naar. Klinkt als een truc om het lijden niet te hoeven voelen. Dat voelen is er echter toch wel. Het kunnen observeren ervan is wat ons als mens uniek maakt. Tilt ons uit boven ons gevoelde zelf en doet ons overgeven aan de situatie, aan een proces van schepping en verandering.
Bij elk gedicht staat enige achtergrondinformatie over de aanleiding tot het gedicht en ene kleine bespiegeling.