'Bleek vuur' is de aan Shakespeare ontleende titel van een lang gedicht van de fictieve Amerikaanse dichter John Shade. Het wordt in deze roman bezorgd en toegelicht door een van de fascinerendste figuren uit Nabokovs werk, een buurman van de dichter, dr. Charles Kinbote, die ook het voorwoord schreef. Is hij een koning in ballingschap, zoals hij suggereert, of gewoon getikt? In ieder geval laat hij het gedicht hier volgen door een monsterlijk uitgebreid en misleidend notenapparaat, waarin het tragische onderwerp van het gedicht, de zelfmoord van de dochter van de dichter, geheel verdrongen wordt door de sinistere preoccupaties van de bezorger. Deze magnifieke parodie op de literatuurwetenschap, hilarisch en ontroerend tegelijk, is voor veel Nabokovianen het absolute hoogtepunt van dit oeuvre vol hoogtepunten. Herziene herdruk van de knappe (zeker wat het gedicht betreft) vertaling, met de Nijhoffprijs bekroond, van Peter Verstegen uit 1972.