Uit haar eigen mond tekenden de auteurs het bijzondere levensverhaal op van Betty Goudsmit-Oudkerk (1924). Niet alleen het verhaal van haar oorlogservaringen, ook haar leven vóór en na de oorlog komt uitgebreid aan bod. Omdat zij joods is, kan zij terugkijken op een leven met enorme dieptepunten, maar ook een levensverhaal dat vele joden delen indien zij de oorlog overleefden. Tijdens de jodenvervolging was Oudkerk werkzaam in de 'legendarisch' geworden kindercrèche tegenover de Hollandsche Schouwburg, waar veel Amsterdamse joden werden samengebracht alvorens te worden gedeporteerd. Hun kinderen kwamen in de crèche terecht. Uit die crèche liet de staf (onder wie Oudkerk) kinderen ontsnappen om onder te duiken, zeer moedig en gevaarlijk werk. Het boek had wat korter gekund - de citaten van Oudkerk zijn soms wat te lang en te letterlijk overgenomen. Maar zonder meer een mooi portret van een krachtige en opmerkelijke vrouw. Geïllustreerd met zwart-witfoto's en een overzicht van bronnen en literatuur.