Vinz en Alexander hebben al twintig jaar een relatie, maar die komt onder druk te staan als Vinz verliefd wordt op een ander. Ze besluiten per auto een reis te ondernemen van Zuid-Afrika naar Zimbabwe om opnieuw te beginnen en om Vinz stof te laten vinden voor zijn nieuwe roman. Maar ze rijden een jonge Zimbabwaan aan, die ze uit schuldgevoel als gids meenemen en voor wie ze hun seksuele geaardheid verborgen moeten houden, omdat daar de doodstraf op staat. Ze krijgen te maken met wantrouwen en jaloezie, corruptie en machtsmisbruik. De schoonheid van het land, door auteur (1974) uitvoerig beschreven, staat in schril contrast tot de armoede en het geweld, waarvan ze ook getuige zijn. Het chronologische verhaal wordt afgewisseld met vele flashbacks en met essayistische beschouwingen over het wezen en de kern van literatuur in het algemeen en van de roman in het bijzonder. Hoewel die zeer interessant zijn, vertragen ze de voortgang van het verhaal, dat toch al verschillende thema's herbergt. Het einde blijft open. Een intellectuele roman, zeker niet gemakkelijk, maar wel de moeite waard. Derde roman van auteur, die daarmee op de shortlist in Duitsland stond.