Een oude boerin heeft bij haar overlijden een belofte bij haar vier volwassen zoons afgedwongen: nooit mogen er vrouwen op de boerderij komen. Ook in andere opzichten bepaalt moeder, over haar graf heen, de gang van zaken. Maar het ontbreken van een vrouw op de hoeve blijkt een probleem te zijn. Het is 1962 en het huishouden vergt veel tijd en vaardigheden die de mannen niet bezitten. Het is dan ook een uitkomst als een jonge vrouw zich aanbiedt als huishoudster. Onder druk van Teun, de jongste, gaan de mannen overstag. Wanneer twee van de vier broers door een tragisch ongeval zijn overleden en ook de derde in een levensbedreigende situatie belandt, komt het verhaal in een stroomversnelling. Een verhaal vanuit een rooms-katholiek milieu in Noord-Holland, met een hier en daar merkwaardige problematiek en onwaarschijnlijke ontwikkelingen. Toch zit er, zeker in de tweede helft, wel vaart in de roman en leest het boek gemakkelijk. Voor liefhebbers van streekromans met een spannend tintje. Zesde roman van de auteur (1955) die ook jeugdboeken schreef.