Door de woorden en taal die ze op een dag hoort, te verzamelen en chronologisch gedurende 1 jaar, van januari t/m december weer te geven, probeert Chidgey (1970) een nieuw universum te creëren. Naast gesprekken met mensen om haar heen, zoals haar man Alan en haar moeder, zijn dat ook vrienden en vriendinnen, een toevallig gesprek op straat of aan de kassa, een tv-programma dat wel of niet aanspreekt, muziek, bijv. van de Vengaboys. Belangrijke thema's zijn de relatie met haar moeder van 84 die begint te dementeren, de relatie met baby Alice van 11 maanden, die door een draagmoeder ter wereld is gekomen en het contact met de draagmoeder, en tenslotte de contacten met haar uitgever over haar werk. De belangrijke, bekroonde Nieuw-Zeelandse auteur (1970) publiceerde diverse romans en verhalen. Deze experimentele roman, die veel aandacht trok en enthousiast is besproken, is niet makkelijk doordat hij fragmentarisch is. Maar wie volhoudt wordt beloond met een pijnlijk eerlijk, prachtig boek over wat voor de auteur belangrijk is, dat lezers, vaak met enige humor, geregeld stof tot nadenken geeft.