Olivia der Lamberterie, journalist en literair recensente, vertelt in over het overlijden van haar broer die in Canada woont en werkt. In het eerste hoofdstuk blijkt al dat het om een zelfmoord gaat en hoe moeilijk ze het te verwerken vindt dat hij er plotseling niet meer is. Hij leed aan depressies en al eerder is ze een keer hals over kop naar Montreal vertrokken om haar schoonzus bij te staan toen Alex na een hevige depressie was opgenomen in een inrichting. Op indringende wijze wordt beschreven hoe Olivia met haar broer en zus is opgegroeid in een van de chiquere wijken van Parijs. Het contrast met zijn gelukzalige jeugd en moeizame leven wordt op een treffende manier weergegeven. Ze probeert te ontrafelen waar het is 'misgegaan', maar weet ook dat zelfmoord meer in de familie voorkwam. Tegelijkertijd geeft ze aan hoe groot het verlies is. In een directe en luchtige stijl wordt een aangrijpend autobiografisch relaas geschetst van het leed dat een zelfmoord veroorzaakt. Zeer goed ontvangen in de Franse pers.