Erik Jan weet sinds vijf jaar dat hij autisme heeft. Na een zoektocht biedt de diagnose duidelijkheid en nieuwe uitdagingen. Hij beschrijft helder hoe het voor hem is om autisme te hebben. Over seks, knuffels, beeldspraak en verwarrende signalen. Want wat bedoeld iemand die naar je kijkt en een klopje geeft op de stoel naast hem? Het is een wrang, verbazingwekkend en liefdevol verslag van een zoektocht naar identiteit en veiligheid. Vormgegeven in korte verhalen met titels als “hoelang duurt even” en “oogcontact”. Bij feestjes geven is hij bang dat niemand komt of nog erger, dat iedereen komt. Met korte gedichten, interviews en gedachtespinsels. Het brein van Erik Jan stopt nooit met denken. Door zijn eerlijke verslag in toegankelijk taalgebruik, maakt hij in stapjes veel duidelijk over autisme. De creatieve vorm leidt de lezer gestaag door het boek. Waarbij het begrip en besef wat autisme is, toeneemt. Een bijzonder boek, dat niet perse chronologisch gelezen hoeft te worden. Voor iedereen die, privé of op het werk, te maken heeft met mensen met een vorm van autisme.