Met dit groteske, satirische verhaal, nam Schwitters (1887-1948) de burgerlijke logica en het systeemdenken van 'het gezonde verstand' op de hak. Auguste Bolte - van wie voortdurend benadrukt wordt dat zij een schrander meisje is - ziet op straat tien mensen die dezelfde kant op gaan. Daar moet dus iets aan de hand zijn, redeneert zij. Als de groep zich desondanks splitst, moet zij beslissen welke helft zij naloopt. Dat wordt steeds ingewikkelder naarmate meer afsplitsingen volgen en zij uiteindelijk nog maar één meisje volgt. Als die ontkent dat zij met een groep van tien heeft meegelopen, wordt Auguste razend en slaat de hele woninginrichting kort en klein. Weer op straat, stuurt zij mensen naar het zojuist verlaten huis: daar is nu echt iets gebeurd! De tekst was bedoeld om voorgedragen te worden, hetgeen Schwitters zelf ook deed. Schwitters is voornamelijk bekend als surrealistisch-dadaïstisch beeldend kunstenaar. Maar hij schreef ook poëzie, creatief verhalend en kritisch proza. In de nazitijd moest hij als entartete Künstler Duitsland verlaten. Knap vertaald, mooie uitgave.