In 1935 beschuldigt de 13 jaar oude Briony Tallis de vriend van haar zus van poging tot verkrachting van haar nicht. Deze Robbie Turner brengt vijf jaar in de gevangenis door, voordat hij als soldaat in mei 1940 de evacuatie bij Duinkerken doormaakt. Briony is intussen verpleegster en heeft over haar daad nagedacht, deels door afgunst, deels door onwetendheid en deels veroorzaakt door haar ongebreidelde fantasie. Ze probeert dan de aangerichte schade te herstellen. Vergeleken met deze roman zinken eerdere romans van deze auteur haast in het niet. Groots opgezet, groots van omvang, groots vanwege het psychologische inzicht. Berucht vanwege zijn zwarte humor en gruwelijke scènes slaat McEwan nu een andere weg in. Een weg waarop de hoofdpersoon de verantwoordelijkheid voor haar daad (wel een van McEwans morbide grappen) aanvaart en met zichzelf en anderen in het reine wil komen. Meeslepend, spannend vanaf het begin (hoewel er 150 pagina's lang weinig gebeurt), sterk wat betreft het perspectief en de karakterisering, kortom een roman zoals je die maar eens in de paar jaar tegen komt. Winnaar van de nieuw ingestelde Publieksprijs van de Booker Prize 2001.