'De vrouw had pas net de seksuele gelijkwaardigheid leren kennen en ging ermee om zoals iedereen met een nieuw speeltje: uitbundig.' Deze debuutroman van Christiaan Weijts (*1976) is een opwindend boek. In het begin van dit millennium woont de jonge pianoleraar Sebastiaan Steijn in een rustig academiestadje (dat tot in detail als Leiden herkenbaar is). Hij leert het Amsterdamse stripteasemeisje Victoria kennen. Twee jaar daarna wordt Steijn door dezelfde Victoria beschuldigd van stalking en belaging (Wetboek van Strafrecht art. 285b). Dit boek is grotendeels het verweer van 'verdachte' Steijn. Intussen spelen er tegelijkertijd enkele andere vrouwengeschiedenissen (met veel expliciet beschreven seks). Leidse 'Liaisons dangereuses' dus, of een intellectuele Giphart? Nee, Weijts is duidelijk een jonge schrijver met een eigen geluid. Veel fijne vunzigheid, eigenwaan met milde zelfspot, seksuele grootspraak, politiek-incorrecte grapjes en veel Italië en muziek, vooral Scarlatti, eindelijk Scarlatti. Kleine druk.