Antigone is de klassieke Griekse 'heldin' (dochter van Oedipus) die haar in de strijd gebleven broer wil begraven, ondanks dat het haar verboden is. Zij heeft er alles voor over, desnoods haar eigen leven. Molenbeek is een multiculturele wijk van Brussel, met de meeste Syriëgangers. Een deel van hen keert nooit terug, omdat ze gesneuveld zijn in de strijd. Zo ook de broer van Nouria, die in 'flarden' in beslag is genomen door de overheid. Maar Nouria wil hem de eervolle begrafenis geven die een broer verdient. En ook zij gaat ver, offert er een veelbelovende carrière voor op. Een bijzonder actueel thema. De tekst is bedoeld voor (solo)toneel, waarvan deel I al is opgevoerd en deel II in 2018. Stefan Hertmans is vooral bekend van proza ('Oorlog en terpentijn'*) en misschien zelfs meer nog van poëzie. Deze tekst zou evengoed als prozagedicht getypeerd kunnen worden, want de auteur zoekt vooral de emotie waarmee menselijkheid vergeefs probeert de politiek te vermurwen. Ook eerder al mengde Hertmans zich in het debat over zaken als fundamentalisme, o.a. in de essaybundel 'Fuga's en pimpelmezen' (1996). Nu kiest hij voor de empathische invalshoek. *2015-29-1497 (2016/2)