Biografische roman over Amalia van Solms (1602-1675), die begint in 1620, wanneer de jonge Amalia hofdame is van Elizabeth, koningin van Bohemen. Elizabeth en haar man Frederik worden echter verbannen, vluchten naar Den Haag en krijgen onderdak bij prins Maurits van Oranje, neef van Frederik. Aan het eenvoudige hof in Den Haag maakt Amalia al snel kennis met de halfbroer van Maurits: Frederik Hendrik, met wie zij een verhouding krijgt. De broers zijn losbandig, ongehuwd en hebben geen wettige nakomelingen. Om de dynastie te waarborgen draagt Maurits Frederik Hendrik en Amalia op te trouwen. De keus blijkt een succes; niet alleen omdat het huwelijk gelukkig is en vijf volwassen kinderen voorbrengt. Dochter Albertine Agnes trouwt met de Friese stadhouder. Uit deze verbintenis stamt het koningshuis. Kleinzoon Willem III wordt koning van Engeland. Onder Amalia's invloed krijgen de Oranjes onder meer door bouw van paleizen en kunstverzamelingen koninklijke allure. Toegankelijke roman over een sterke, politiek betrokken Oranjevorstin, naamgenote van de huidige Prinses van Oranje. De roman is opgedragen aan de nazaten van Amalia, maar jammer genoeg ontbreekt een stamboom.