Cameron Wolfe woont nog thuis met zijn ouders, zijn broer Ruben en zijn zus Sarah. Cameron kijkt op tegen zijn broer, die zowat elke week een nieuwe vriendin lijkt te hebben. ’s Avonds laten de broers het hondje van de buren uit. Zoals altijd met hun capuchon op zodat niemand ze herkent. Want Miffy is een dwergkeesje waarmee je écht niet gezien wilt worden. Als Octavia haar intrede doet in huize Wolfe, begrijpt Cameron niet hoe zijn broer zo’n lief meisje heeft kunnen inpalmen. Maar als Ruben haar dumpt, krijgt Cameron zijn kans. Octavia geeft hem de moed de confrontatie aan te gaan met zichzelf en zijn demonen. Tegenover haar wil hij bewijzen dat er niets mooiers is dan een underdog die opkomt voor zichzelf… als honden huilen is een prachtige roman over familie en volwassen worden. Markus Zusak toont zich opnieuw een meester in het beschrijven van hartverscheurende emoties.