Bij verschijning van de bundel 'Les Fleurs du Mal' (1857) veroorzaakte de Franse dichter Charles Baudelaire (1821-1867) ophef met gedichten over schoonheid, verval, dood, verderf, verveling en melancholie, waarvan een aantal zelfs als aanstootgevend en provocerend werd aangemerkt. Inmiddels behoren zijn verzen tot de canon van de Franse poëzie en is zijn werk in verschillende Nederlandse vertalingen voorhanden. Daar voegt deze bloemlezing, die zo'n veertig gedichten uit 'Les Fleurs du Mal' bevat, iets bijzonders aan toe. Van de geselecteerde Franse verzen is een Nederlandse vertaling, veelal van de hand van Peter Verstegen (1938), opgenomen. Op die gedichten schreven hedendaagse Nederlandse en Belgische dichters als Godefrooij, Goudeseune, Thies, Wigman en anderen, reflecties of antwoordgedichten die diverse vertalers of de dichters zelf in het Frans vertaalden. Dat levert een buitengewoon gevarieerde, verrassende bundel op, die een ware hommage aan de Franse dichter en zijn werk is. Met een kort woord vooraf van dichter en redacteur Jos van Hest (1946).