Als de joodse onderduikers Sam en Hannah Cohen verraden worden, wordt ook Hans de Groot (vader van het gezin waarbij ze verbleven) opgepakt. Clasien en de kinderen blijven achter en worden liefdevol opgenomen in het gezin van de dokter. Wanneer de oorlog voorbij is en Hans, Sam en Hannah niet terugkeren, beseft Clasien dat ze zelf de touwtjes in handen zal moeten nemen om het hoofd boven water te houden. Ze begint een pension met de naam 'Geluk', een naam die een diepe behoefte binnenin haar vertolkt. In eerste instantie wil ze mannen weren uit haar pension, bang voor wat het met haar hart zal doen. Maar als door omstandigheden toch een man zijn intrek neemt, merkt ze dat de diep opgeborgen verlangens er nog wel degelijk zijn. De schrijfster is een bekende binnen de christelijke gezindte en heeft al diverse (streek)romans en gedichtenbundels op haar naam staan. In dit boek geeft ze de worsteling weer die men kan ondervinden na het overlijden van een wederhelft: wanneer is het tijd om verder te gaan, opnieuw lief te hebben? Het is een vrij realistisch en vlot, maar eenvoudig geschreven eerste deel van een drieluik, voor de wat oudere, christelijke vrouw.