Ember (December) heeft een fijn leven bij haar vader, hij is lief en erg zorgzaam. Ook zijn vriendin is goed voor haar. Op school is het fijn en de leerkrachten behandelen haar met extra liefde, omdat haar moeder lang geleden is overleden. Ze heeft een allerbeste vriendin, Ness (Happines). Met haar kan ze lachen en goede gesprekken voeren. Ember weet niet beter of het zal altijd zo blijven. Maar dan valt Ness tijdens het spelen van de schommel en overlijdt ze. Als Ember de toegang vindt tot de Afterwards, is ze vastbesloten om Ness terug te krijgen. Dit verhaal gaat over vriendschap en verlies. De weemoedige proloog geeft de toonzetting aan. Het verhaal is bijna poëtisch geschreven, fantasierijk en sfeervol, maar ook donker en grimmig. Zo komt Ember bijvoorbeeld haar overleden moeder tegen die haar smeekt om zelf ook dood te gaan. Alleen dan kan ze altijd bij haar moeder blijven. De tekeningen van prentenboekenmaakster Emily Gravett zijn sfeervol neergezet in zachte kleuren en afgestemd op jongere kinderen. Toch is dit verhaal door het taalgebruik en de grimmige gebeurtenissen niet voor al te jonge kinderen geschikt. Vanaf ca. 10 jaar.