Uiterst persoonlijke, indringende weergave van een verblijf van zes weken in een Oostenrijkse psychiatrische instelling in 1935. De schrijfster (1915-1973), die na de oorlog in Oostenrijk en Duitsland bekend werd, was na een suïcidepoging vrijwillig opgenomen. De notities lezen als een lange emotionele monoloog waarin bewuste en onbewuste lagen van het brein dooreenlopen. Het betreft eigen gevoelens, uitingen van medepatiënten, observaties van verplegers en artsen in een kliniek waar psychisch en fysiek geweld op de loer ligt en de dwangbuis als alledaags instrument wordt toegepast. Een intens verslag dat aandachtige lezing vereist door de associatieve neerslag van een continue gedachtestroom.