In deze, ook door hemzelf hoog gewaardeerde centrale tekst uit zijn oeuvre, peilt Kierkegaard, zich bewust hullend in een betekenisvol pseudoniem, de kern van de concentratie van religie (religiositeit) die geloof is. Hij doet dat in een drietal beschouwingen over het verhaal van het offer van Isaac door Abraham. Geloof vraagt van Abraham de bereidheid om de late vervulling van zijn identiteit in het vaderschap op te geven en daarin ethiek en existentie ondergeschikt te maken aan geloof, als uiteindelijke bevestiging van de existentie. Deze weerbarstige boodschap wordt filosofisch-literair ontwikkeld, de meeslepende presentatie ervan wordt in evenwicht gehouden door de fundamentele kritiek die er op geleverd is door andere denkers. Niet alleen niet weg te denken uit het oeuvre van deze Deense filosoof en theoloog (1813-1855), maar daarvoor in beslissende mate representatief. Met een nieuw (2021) uitgebreid toelichtend nawoord van Karl Verstrynge en verder een verantwoording van de vertaling, verklarende eindnoten en een register. Vrijwel ongewijzigde herdruk.