Meer dan 2.500 joden uit Nederland ontkwamen tijdens de Tweede Wereldoorlog aan deportatie en een dood in de kampen door de nationaalsocialistische rassenvoorschriften te ontduiken. Ondanks de nauwgezette bevolkingsadministratie dienden zij met succes een verzoek in om de in 1941 gedane aanmelding als jood te herzien. Historica en juriste Petra van den Boomgaard laat in dit proefschrift zien dat zij daarbij verhalen moesten optuigen die van durf getuigen. Zo was daar Elias Vlessing, die samen met een kennis van hem, een oude niet-joodse weduwe, had bedacht dat hij haar zoon was. De dame had op jonge leeftijd een onecht kind gekregen en het jongetje was afgestaan aan het joodse echtpaar Vlessing. Met dergelijke verhalen konden joden zich 'ariseren' en een plek bemachtigen op de Calmeyer-lijst, genoemd naar de Duitse ambtenaar Hans Calmeyer, hoofd van de dienst die een besluit nam over de herzieningsverzoeken. Van den Boomgaard toont aan dat veel meer Nederlanders dan gedacht behulpzaam waren bij de verzoeken van de joden. Met literatuuropgave en personenindex.