In het al eerder zelfstandig uitgebrachte eerste deel 'Hart van goud'* geeft de verongelukte 13-jarige Jonas een directe terugblik op zijn leven. Vanuit het ik-perspectief wordt de lezer direct betrokken bij zijn leven aan de hand van de dingen die voor hem belangrijk waren: familie en vriendschap, muziek, sport. Hij wordt beschreven als een heel positief en geslaagd kind. Nu heeft de schrijver, na een inleiding, een tweede gedeelte toegevoegd dat acht jaar later speelt. Zijn bedoeling is de nabestaanden troost te bieden en meent dat de dood niet het einde is. Jonas bevindt zich in een niet nader omschreven omgeving en 'communiceert' af en toe met een signaal met zijn naaste familie en vrienden. Zijn taalgebruik is nogal volwassen en uitvoerig, soms cynisch/humoristisch van toon. De vraag is of dit verhaal voor jongeren voldoende interessant is. Bij het thema rouwverwerking misschien een nuttig hulpmiddel? In bevindelijke kringen zal dit boek de nodige vragen oproepen vanwege de niet-religieuze weergave van het hiernamaals. Vanaf ca. 13 jaar. *2011-34-1023 (2012/11).