In een gestaag groeiende reeks boeken laat Jos Kessels zien hoe een socratisch gesprek kan helpen bij het oplossen van praktische problemen, bijvoorbeeld op het gebied van organisatie en management. In dit meer theoretische boek vergelijkt hij daartoe het voeren van zo'n gesprek met het maken van muziek, een taal van emoties waarbij harmonie en contrapunt centraal staan. Die benadering illustreert hij vervolgens met analyses van werken als 'Hamlet' en 'Faust', schilderijen van Mondriaan en composities van Messiaen. Het resultaat is vaak verrassend: zo kun je er ook naar kijken. Maar wie de pretentie serieus neemt dat de genoemde verrassing zou berusten op het ontdekken of herkennen van een onderliggende wijsgerige structuur, raakt al snel verstrikt in een web van wollige metaforen. Het boek besluit met een beredeneerd literatuuroverzicht.