Voor de filosofie van Schopenhauer en Nietzsche bestaat opnieuw grote belangstelling. De hier gebundelde essays van de grote Duitse schrijver Thomas Mann (1875-1955), beide geschreven rondom de Tweede Wereldoorlog, zijn niet bedoeld als een academische bespreking van het mens- en wereldbeeld van beide filosofen, maar als introductie voor een ruim algemeen ontwikkeld publiek. De essays zijn belangrijk omdat ze op een uiterst treffende wijze de geest van Schopenhauers en Nietzsches opvattingen vertolken. Het is goed te merken dat Mann zich erg verwant voelt met de pessimistische levenbeschouwing van Schopenhauer en Nietzsche. Maar interessant genoeg hebben deze pessimistische denkbeelden voor Mann een sterk positieve functie; ze bieden tegenwicht aan overdreven intellectualisme en een anti-democratische politieke houding. Een kort, verhelderend nawoord van Martin Ros vertelt wat over de ontstaansgeschiedenis van de essays. Niet alleen verplichte stof voor fans van Thomas Mann, ook erg interessant voor liefhebbers van Nietzsche en Schopenhauer.