Bergen in Noord-Holland is aan het begin van de twintigste eeuw populair bij welgestelde forenzen en kunstenaars. Het dorp biedt hen rust, ruimte, natuur en cultuur. In 1908 vestigen de schilders Arnout Colnot en Dirk Filarski zich in Bergen, nadat ze er al een paar zomers schilderend hebben doorgebracht. Vele binnen- en buitenlandse vakvrienden volgen hun voorbeeld, evenals verscheidene collectionneurs zoals August Maschmeijer en Piet Boendermaker. Hierdoor groeit het inmiddels moderne villadorp verder uit tot een ware kunstenaarskolonie. Deze kolonie vormt in de periode 1910-1940 de uitvalsbasis voor de leden van de Bergense School: een groep hecht bevriende kunstenaars die niet zoeken naar een weergave van de werkelijkheid, maar naar de waarheid in kleur en emotie. Ze streven naar eenheid van stijl - maar wel elk op hun eigen manier. Na het overlijden van voormalig Bergens burgemeester Jacob van Reenen in 1951, vallen landgoed het Oude Hof en Huize Kranenburgh in handen van de gemeente. Veertig jaar later wordt besloten dat Kranenburgh, vanwege de rijke Bergense kunstgeschiedenis, als monument met een publieksfunctie bewaard moet blijven. In 1993 wordt museum Kranenburgh officieel geopend. In 2013 is het museum verbouwd en uitgebreid met een aantal nieuwe vleugels naar een ontwerp van de architect Dirk Jan Postel. Ook werd het museum omgedoopt tot Culturele Buitenplaats Kranenburgh. Het is een centrum waar kunst, cultuur en natuur zijn samengebracht. Een plek die voor altijd zal doen herinneren aan de leden van de Bergense School.

'Rondom de Bergense School' is na 'Schilderkunst in Laren' het tweede boek in de reeks over Nederlandse kunstenaarsstromingen en -kolonies.