Zijn drie dochters zijn nog jong als de auteur zijn vrouw verliest door borstkanker. Over dat proces gaat zijn eerste boek uit 2009, 'In ons vak is nooit iets zeker'. In dit boek beschrijft hij zijn leven nadien. Hoe hij zo goed mogelijk probeert een normaal gezinsleven te creëren en hoe hij door problemen zijn baan als directeur van een muziekschool verliest en psychische hulp noodzakelijk wordt. Steeds als hij er weer bovenop krabbelt, slaat het noodlot weer toe. Zijn gehoor wordt slechter en, heel wrang, ook hijzelf krijgt jaren later te maken met borstkanker. Maar het ergste is de dood van zijn jongste dochter, die als twintiger longkanker krijgt. Hij gaat niet bij de pakken neerzitten, blijft bergwandelen, schrijven, vrijwilligerswerk doen en ontwikkelt een voorliefde voor kunst. Een voorbeeld van veerkracht en positief denken. De beschrijvingen zijn soms wat te detaillistisch, meer dan nodig is om de kern van het boek over te brengen. Neem bijvoorbeeld het verslag van zijn bergtochten of het gesprek met Saskia in het hoofdstuk 'Monoloog'. Maar het geheel is eerlijk, onopgesmukt en meestal boeiend.