Het is eigenlijk de schuld van Gerrit Komrij dat schrijver-columnist Arthur van Amerongen (1959) vanuit Zuid-Amerika in de zuidelijke Portugese regio, de Algarve terechtkwam. Het viel niet mee in het begin. En hij houdt wel van de natuur, maar moet er wel wat bij te drinken hebben... Hij schrijft verhaaltjes over zijn leven daar, onder meer voor de Volkskrant, en hij ontpopt zich als een echte expat, die meer belangstelling voor zijn eigen leven heeft dan in dat van de Portugezen en hun cultuur. En dat leven als expat beschrijft hij in levendig en soepel Nederlands, maar ook op grove en offensieve wijze. Een bundel deels eerder verschenen stukken voor de liefhebber dus. De zwart-wittekeningen van Gabril Kousbroek zijn eigenlijk het leukst.