Deze vijfde dichtbundel van Willem Thies (1973) bevat meer dan vijftig gedichten. Ze zijn geschreven in een vrije vorm, zonder veel eindrijm of vaste structuur. De inhoud kan gekenmerkt worden als impressies van het leven, in een gebeeldhouwde taal. Qua stijl gebruikt Thies stevige beelden en metaforen, verwant aan de zwarte romantiek. Natuur en stad worden in contrast gebruikt. Citaat: 'Haar lichaam van vogels gemaakt, van witte geringde valken sneeuwuilen en sperwers / [steen die het vlak breekt, water stuwt, doet opspatten]'. De bundel bevat twee gedichten die zijn opgedragen aan recent gestorven dichters: 'Nachtrit' (In Memoriam Rogi Wieg) en 'Terug' (voor Menno Wigman). Twee andere gedichten zijn bewerkingen/vertalingen van werk van Graham Foust en Matthew Dickman. Een kwalitatief goede dichtbundel van een ervaren dichter.