In de zestien verhalen uit deze bundel staat steeds iemand met een psychische stoornis centraal, die onbedoeld een beeld geeft van zijn of haar leven door te vertellen over een bepaalde gebeurtenis. Vaak gebeurt dat vanuit het ik-perspectief, een enkele keer in de derde persoon enkelvoud. De hoofdpersonen zijn buitenbeentjes, mensen aan de zijlijn van de maatschappij, die zich soms bewust zijn van hun anders zijn, soms ook niet: een vrouw met een trauma door het seksuele misbruik in haar jeugd, een man met geheime seksuele verlangens, een kind dat mishandelt wordt, een ander kind dat pathologisch jaloers is op haar zusje, een man met een dwangneurose. Het zijn kwetsbare en vooral onbegrepen mensen, die aangrijpend beschreven worden, maar zonder waardeoordeel. De auteur laat dat aan de lezer over, maar kan niet voorkomen dat deze bundel ondanks de variatie in de onderwerpen een nogal deprimerende en sombere indruk achterlaat. De verhalen zijn geschreven in de tegenwoordige tijd. Elk hoofdstuk wordt voorafgegaan door een motto, gekozen uit het verhaal zelf. Goede en boeiende verhalenbundel met veel verschillende situaties, maar niet geschikt om in één keer uit te lezen.