Cato (12) is niet gelukkig. Haar moeder is bij haar geboorte overleden, haar vader is in zichzelf gekeerd. Met de behulpzame, bemoeizuchtige buurvrouw Cornelia maakt Cato ruzie. Op school vinden ze haar ‘raar.’ Dit beproefde tranentrekkende patroon ontwikkelt zich tot een intrigerend en spannend avontuur, als mevrouw Kano opduikt. Zij beheert een bioscoop, waarin mensen aan de hand van een foto en een voorwerp terug in de tijd reizen om een verloren geliefde te ontmoeten. De proloog is een zwart-wittekening van twee kinderen in het gras met een korte dialoog waarin Cato haar dromen opsomt. Tijdreizen is daar één van. Door het tijdreizen leert Cato zichzelf, haar vader én buurvrouw Cornelia beter te begrijpen. De auteur slaagt erin een onmogelijke werkelijkheid overtuigend neer te zetten. De zwart-witillustraties verwijzen naar de foto’s, puzzelstukjes die Cato moet leggen. Bevat kolderieke elementen, bekend van eerdere boeken van Goldewijk. Zonder belerend te zijn, geeft hij levenslessen over de kracht en troost van herinneringen in een fantasievol, spannend en ontroerend verhaal en creëert hij een geheel eigen universum als een waardig opvolger van Roald Dahl. Vanaf ca. 10 jaar.