In zijn 'Kopdichtbundel' publiceert Ronald Snijders 39 zogenoemde 'kopdichten'. Dat zijn gedichten opgebouwd uit krantenkoppen. Naar het zich laat aanzien een nieuwe dichtvorm, maar ook een gedurfd project, dat eigenlijk ook wel thuishoort in de ruimte die aan dichters mag worden toevertrouwd. Zoekt niet elke dichter naar een nieuwe vorm om zijn/haar woorden over te dragen? Met name doet de dichter dat en vindt geen beperking in nieuwe formules. Het gedicht 'Dicht op de huid' spreekt daarvan: 'Bijna dood / en toch doorgaan / Je kan overleven / door pozie'. De gedichten vormen een zeker amusement, iets dat niet nieuw is maar zeker ook niet gebruikelijk in de doorgaans wat sombere wereld van het gedicht. Niet alle gedichten van Snijders zijn eenvoudig te doorgronden, maar dat is te overkomen; immers, de gedichten zijn anderzijds zeker te begrijpen, echter, alln als de lezer bereid is de 'verzen' te doorzien. In elk geval zijn de gedichten toegankelijk en soms vermakelijk. Een leuk en nieuw project voor liefhebbers van pozie.