Iris Donati komt er na twintig jaar achter dat ze een tweelingzus Viola heeft. Beide ouders wilde niet zonder een kind verder. Dan begint de zoektocht naar het verleden en die leidt de tweeling naar Toscane, Italië. Daar geeft hun grootmoeder Giulia hen de opdracht het mysterie van de Donati tuin te ontrafelen. Maar hun oma blijkt zelf ook een geheim met zich mee te dragen. In het begin is het lastig om in het verhaal komen omdat de opbouw anders is dan gewoonlijk. Maar na een hoofdstuk is dit verdwenen. Ieder hoofdstuk start met een beschrijving van een bloem. Per hoofdstuk kan het verschillen vanuit welke hoofdpersoon het verhaal verteld wordt. Daarnaast wordt er met tussenhoofdstukjes terug gegrepen naar het verleden. Ondanks al dit is de schrijfstijl prettig en is het verhaal makkelijk te lezen. Geschreven als een modern sprookje. De clou van het verhaal kan de oplettende lezer tijdens het lezen wel bedenken. Dit is het derde boek van de Italiaanse schrijfster die debuteerde met 'Il sentiero dei profumi'. In het Nederlands verschenen onder de titel 'De bloementuin' 2017-07-4052 (2017/41).