Met Ondergang schreef Jacques Presser in de jaren zestig op onnavolgbare wijze over de jodenvervolging in Nederland. Presser zelf had de oorlog als onderduiker overleefd, maar verloor bijna zijn gehele familie, onder wie zijn vrouw. Bijna niemand wist dat hij tijdens de oorlog een boek over de onderduik had geschreven.

Homo submersus (‘de ondergedoken man’) is een roman in dagboekvorm, die zo dicht tegen de werkelijkheid aanleunt dat hij als een autobiografie kan worden gelezen. Naast zijn eigen ervaringen heeft Presser in zijn verhaal berichten van andere onderduikers en verzetsmensen verwerkt. Dit alles kan al spectaculair worden genoemd, maar belangrijker nog is dat Homo submersus een meesterwerk is: beklemmend, ontroerend en bij vlagen zelfs geestig.