Marvell, een redelijk onbekende dichter in een warrig tijdperk, is te scharen onder de 'Metaphysical poets', zoals John Donne; hij was bevriend met John Milton. Zoals zoveel welgestelde jongelingen in de 17e eeuw maakte hij de z.g. 'Grand Tour' door westelijk Europa. Republikein, aanhanger van Cromwell, maar tevens voor het herstel van het koningschap onder Karel II. Vaak meer 'aards' dan filosofisch. Opgenomen zijn aardige lyrische gedichten in zowel de Engelse versie als de speels vertaalde versie van Cornelis Schoneveld, die het jambische metrum en gepaard rijm mooi handhaaft. Pastorale tafereeltjes, de symbolische figuur van de maaier en de mooie prenten van o.a. Blake, Holbein etc. vallen echter in het niet bij het guitige 'To his coy Mistress'. Opmerkelijk is de satire op 'Holland': that scarce deserves the name of land'. Marvells pure lyriek overtreft zijn holle retoriek. Enige visie op de werking van kosmologische metaforen is wenselijk.