De zorg is het domein van de patiënten en de zorgprofessionals! De dynamiek in de zorg – zoals, innovatie, kwaliteitsontwikkeling en efficiency – ontstaat dan ook in de relatie tussen patiënt en zorgprofessional. Deze dynamiek wordt in zeer grote mate ondersteund en mede gestuurd door de technologische en wetenschappelijke ontwikkelingen, die zorgprofessionals aanbieden aan hun patiënten. En natuurlijk door grote veranderingen bij patiënten zelf, in demografische en epidemiologische zin, maar ook in termen van onder meer opleidingsniveau, inkomenspositie, mondigheid, steeds grotere behoefte aan eigen regie.

Dit alles heeft grote consequenties voor de context, waarbinnen de relatie tussen patiënt en zorgprofessional zich ontwikkelt c.q. kan ontwikkelen. Dit alles vormt de kern van de zorg.

Daarnaast zien we – in de gehele economie – dat de consument in steeds meer productieprocessen (soms grotendeels) de rol van producent op zich neemt, het zogenoemde prosumentenmodel. Deze ontwikkeling zien we ook in de zorg. Guus van Montfort geeft hiervan veel concrete voorbeelden in dit boek.

De rol en betekenis van de (landelijke en lokale) overheid, zorgverzekeraars, zorgkantoren en bestuurders van zorginstellingen, zijn dienend aan de zorg, namelijk faciliterend, ondersteunend, randvoorwaardenstellend.

Het beleid van de overheid en zorgverzekeraars moet aansluiten op de dynamiek op de werkvloer. Als dat niet gebeurt, krijgt men een zeer sterke toename van de administratieve lastendruk. Deze dynamiek heeft in grote mate een autonoom karakter ten opzichte van dat beleid. Het beleid – denk bijvoorbeeld aan de bekostiging – past zich dan in de praktijk hierop aan. Zo heeft de prestatiebekostiging in grote mate een budgetachtig karakter, en een positieve impact gehad op innovatie, kwaliteitsontwikkeling en samenwerking. Het in dit boek voorgestelde Tienpuntenplan voor de bekostiging sluit goed aan bij deze dynamiek en tevens bij het beheersingsbeleid van de overheid en de zorgverzekeraars.