In dit Middelengelse gedicht (vermoedelijk stammend uit de dertiende eeuw) beginnen een uil en een nachtegaal een verhit debat. De uil zou daarbij kunnen worden gezien als de serieuze, beangstigende, religieus-orthodoxe zedenpreker, de nachtegaal staat meer voor liefde, romantiek, vrolijkheid en menselijkheid. Om beurten beschuldigen zij elkaar van slecht gedrag en verkeerde opvattingen. Zo behelst deze dialoog onderwerpen als geloof, (hoofse) liefde en het huwelijk, zonder dat er een duidelijke winnaar of moraal aan te wijzen valt. De vertaler heeft de tekst omgezet naar een stevig Nederlands dat moderne uitdrukkingen niet schuwt, maar wel keurig vormvast rijmend en in dezelfde maatsoort als het origineel. Tweetalig, met op de ene pagina de Middelengelse tekst (vrijwel onleesbaar voor wie daar niet in thuis is) en op de andere pagina de Nederlandse vertaling, met een uitgebreid nawoord, een uitstekend notenapparaat en een literatuurlijst. Illustraties van de auteur zelf in de stijl van die tijd.