Dit zevende album van deze bijserie met in de hoofdrol de geduchte en heel aantrekkelijke Kriss van Valnor is net als het vorige deel 'Het eiland van de verloren kinderen' (2015)*weer geschreven door het duo Dorison en Mariolle. Hoewel het daar direct op volgt, is dat niet echt duidelijk. Iemand die de serie niet kent, zal weinig van de gebeurtenissen snappen. Ook als je de serie wel kent, blijft dit een merkwaardig verhaal dat niet bepaald gemakkelijk te doorgronden valt. Kriss van Valnor doet alles in haar vermogen om haar door Thorgal verwekte zoon Aniël te vinden en daarvoor moet zij onder andere over een berg vol gevaarlijke hindernissen zien te komen. Verderop in het album is aandacht voor de ervaringen van Jolan, de zoon van Thorgal die in een onverkwikkelijke strijd terecht is gekomen. De scenaristen zullen er een hele kluif aan krijgen om het volgende deel zo te schrijven dat het naadloos overgaat in deel 36 van de oerserie. De vaak donker ingekleurde tekeningen van Vignaux zijn op zich niet slecht, maar doen toch onder voor die van zijn voorgangers. Niet het beste album uit de serie. *2015-50-3784 (2016/07).