Emines angst voor de poezen van de buurvrouw is zo groot dat ze altijd binnen blijft, met de gordijnen dicht. Ze vindt dat de poezen lijken op tijgers en leeuwen en andere gevaarlijke beesten. En als Emine hoort dat ze muizen en kuikentjes opeten, wordt ze nog banger. Op een dag komt papa met een doos thuis met een piepklein poesje voor Emine. Voor zo'n klein poesje kan ze niet bang zijn. Ze vindt haar poes zo lief, ook als hij groot is geworden, dat ze ook niet bang meer is voor de poezen van de buurvrouw. Emine, haar vader en moeder en de buurvrouw zijn de enige personen die een rol spelen in het eenvoudige verhaal, dat in de zachtgekleurde, kinderlijk aandoende waterverfillustraties goed te volgen is. De niet natuurgetrouwe, vrij grove figuren vallen op door hun onevenwichtige proporties (grote hoofden en plompe ledematen) en wat stijve houdingen. De prenten zijn lichtgroen omkaderd. Vierkant prentenboek uit een uitgebreide serie die is ontwikkeld voor kinderen in een meertalige omgeving. Dit is de Nederlandse versie*; elke titel is ook in het Turks, Papiamentu en Arabisch beschikbaar. Vanaf ca. 4 jaar. *zie a.i.'s deze week voor nog zes Nederlandse edities uit deze serie meertalige prentenboeken. Vijfde druk uit 2014, eerdere druk aangeboden: 2012-51-5188 (2014/25).