Na de dood van hun dochtertje Thirza moeten Jos en Rafke verder met hun leven, maar hoe leef je nu verder na het overlijden van je kind? Dat is de vraag waar ze mee worstelen en allebei verschillend mee omgaan. Rafke besluit weer les te gaan geven, maar als ze op een bepaald moment een begrafenis van een oude bekende bijwoont, komt ze in contact met iemand die haar vraagt voor vrijwilligerswerk in een opvangcentrum. Ze stemt in met het verzoek en gaat aan de slag, terwijl Jos zich op zijn werk stort. Opnieuw groeien ze uit elkaar en het is de vraag of er nog een toekomst is voor hen. De dood van je kind is een nachtmerrie voor alle ouders, maar net zo moeilijk is de tijd die daarop volgt. Hoe kleed je je leven opnieuw in? Hoe pak je de draad weer op? Dat zijn vragen die in deze diepgaande, aangrijpende en hoopvolle roman aan de orde komen en je stil doen staan bij zaken waar je misschien nog nooit over nagedacht hebt. Mooi is vooral de onderliggende boodschap: ondanks de donkere kanten van het leven en de soms inktzwarte dagen, zijn er altijd lichtpuntjes te vinden, is er altijd ergens kleur te bekennen. Vervolg op 'Rafaela's dochter'*. Het is zelfstandig te lezen, maar kennen van dat boek is een pre. Voor een grote lezerskring.
GLB 2017-16-3886 (2017/22).