De auteur (1945) werd in 1987 bekend met 'Tine, of De dalen waar het leven woont' en ontving in 1994 de Multatuliprijs voor 'De Naam van de vader'. Het thema van de memoires, de persoonlijke geschiedschrijving, gevangen tussen feit en fictie, keert vaak terug in haar werk, ook in deze roman. Het hoofdpersonage Katharina Donker, een ex-minister en auteur van twee bestsellers over politiek, krijgt nu van een jonge vrouw de vraag om mee te werken aan haar eigen biografie. Meteen wordt duidelijk dat Katharina goede redenen heeft om bepaalde passages uit haar leven uit het daglicht te houden, maar de biografe is slim en elke poging tot toedekken dreigt het omgekeerde effect te hebben. Voor zichzelf schrijft Katharina op wat ze eigenlijk niet kwijt wil. Dit resulteert in een boeiende evocatie van pijnlijke episodes uit haar privé- en politieke leven in de jaren zeventig. Een sterke psychologische roman over een politica die haar dochter en partners verliest, over ouder worden en de balans opmaken, geschreven in een onderkoelde, analytische stijl die bij het thema past.